رضا نصری در خبرآنلاین نوشت: در سالیان دور، وقتی دیپلماتها از طرف دولتهایشان برای انجام مذاکره با یک دولت متخاصم یا یک دولت متحد به خارج از کشور اعزام میشدند، معمولاً دستورالعملی که از طرف پایتخت به آنها داده میشد حاوی نکاتی کُلی در باب منافع ملی و نکاتی در مورد چشمانداز و اهداف بلندمدت کشورشان بود.